พรานล่อเนื้อ

เจ้า..ยักคิ้วให้พี่
เจ้ายิ้มในที..เหมือนเจ้าจะมีรักอารมณ์
ยั่วเรียมให้เหงา มิใช่เจ้าชื่นชม
อกเรียมก็ตรม ตรมเพราะคมตาเจ้า
เรียมพะวักพะวง

เรียมคิดทะนง
แล้วเรียมก็คงหลงตายเปล่า

ดังพรานล่อเนื้อ
เงื้อแล้วเล็งเพ่งเอา..

ยั่วใจให้เมา
เมาแล้วยิงนั่นแล

น้าวศรเล็ง..เพ่งเอาทุกสิ่ง

หากเจ้าหมายยิง ..ก็ยิงซิแม่

ยิงอกเรียมสักแผล

เงื้อแล้วแม่
อย่าแปรอย่าเปลี่ยนใจ

เรียมเจ็บช้ำอุรา

เจ้าเงื้อเจ้าง่า
แล้วเจ้าก็ล่าถอยทันใด
เจ็บปวดหนักหนา
เงื้อแล้วราเลิกไป

เจ็บยิ่งสิ่งใด

ไยมิยิงพี่เอย..
ไยมิยิง พี่เอย...

ไยมิยิง พี่เอย...